Terapia manualna MP punktów spustowych

Punkty spustowe z ang. Trigger Point, TrP to miejsca  w naszym ciele, które wykazują zaburzoną mikrostrukturą w obrębie włókien mięśniowych. W obrazie mikroskopowym widoczne są zmiany takie jak zmniejszona liczba jąder komórkowych oraz mitochondriów, uszkodzenie siateczki sarkoplazmatycznej, zaciera się symetryczne prążkowanie sarkomerów oraz pogrubienie danego włókna. Ponadto obserwuje się także zmiany na poziomie organizacji warstw powięzi (tkanki łącznej) otaczającej komórki mięśniowe w formie śródmięsnej oraz całe pęczki w formie omięsnej.

Z upływem czasu kiedy to stan ten przechodzi w chroniczny, zaobserwować możemy przerastanie wyżej wymienionych warstw powięziowych. W bliskim otoczeniu samego punktu spustowego obserwowany jest również znaczny wzrost stężenia substancji uwrażliwiających receptory bólowe i mediatorów stanu zapalnego tj. substancji P, bradykinin, serotoniny, CGRP, TNF-a, norepinefryny, IL 1-β oraz ślady rozpadu komórkowego i kwaśny odczyn pH.Rozpoznanie punktów spustowych wymaga od terapeuty  doświadczenia oraz  znajomości anatomii.

Często zdarza się, że ból z którym zgłasza się pacjent ma charakter rzutowany przez co niejednokrotnie jako źródło wskazywane jest zupełnie inne miejsce, co zdecydowanie utrudnia diagnozę. Bardzo ważny jest w tym miejscu szczegółowy wywiad z pacjentem oraz precyzyjne badanie palpacyjne.Punkty spustowe identyfikowane są najczęściej za pomocą:– palpacji płaskiej, która polega na wywieraniu kciukiem lub innym palcem ucisku na mięsień, dociskając go w kierunku do kości, która leży głębiej lub– palpacji szczypcowej, w której terapeuta uciska dany mięsień pomiędzy palcami.Kiedy już punkty spustowe zostaną zlokalizowane istotna jest ich eliminacja. Impulsacja związana w drażnieniem nocyceptorów w szczególności związana z aktywnymi jak również z latencyjnymi punktami spustowymi może doprowadzać do ośrodkowego uwrażliwienia (centralnej sensytyzacji) co będzie doprowadzało do obniżenia tolerancji na bodźce zewnętrzne. Kolejnym elementem jest zmiana wzorca ruchu poprzez zmiany wynikające z osłabieniu mięśni/mięśnia w którym znajduje się punkt spustowy, co wpływa na sposób w jaki się poruszamy. Organizm wprowadza patologiczne wzorce, aby uniknąć dolegliwości bólowych bądź ze względu na osłabienie siły mięśniowej, które z kolej prowadzą do powstawania następnych punktów spustowych oraz przeciążania innych tkanek wchodzących w skład narządu ruchu. W konsekwencji dysfunkcja rozprzestrzenia się na pozostałe struktury.
Przystępując do terapii punktów spustowych musimy przede wszystkim posiadać wiedzę na temat powiązania poszczególnych mięśni ze zgłaszanymi przez pacjenta objawami oraz technik jakie należy wówczas zastosować.

Możliwość starania się o dofinansowanie na kurs w ramach środków KFS i BUR.

 Dzień 1 09:00-18:00

Przywitanie uczestników, sprawy organizacyjne
Część teoretyczna 1: zagadnienia związane z MPPS (Mięśniowo Powięziowymi Punktami Spustowymi):
- definicje,
- cechy,
- klasyfikacje i klinika,
- kryteria diagnostyczne,
- fizjologia i patofizjologia,
- wykorzystanie różnych metod terapeutycznych eliminowania TrP.

Część praktyczna 1: palpacja i jej rodzaje- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- rozcięgno podeszwowe i mięśnie stopy – odwodziciel palucha, odwodziciel palca małego, zginacz podeszwowy palców, czworoboczny podeszwy, zginacz krótki palucha, przywodziciel palucha, zginacz krótki palca małego, międzykostne podeszwowe i grzbietowe oraz prostowniki krótkie palców i palucha

Część praktyczna 2:- palpacja- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- mięśnie i powięzi podudzia: piszczelowy przedni, prostownik długi palców, prostownik długi palucha, strzałkowy długi krótki i trzeci, brzuchaty, podeszwowy, podkolanowy, płaszczkowaty, zginacz długi palucha, zginacz długi palców, piszczelowy tylny

Część praktyczna 3:- palpacja- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- mięśnie i powięzi uda: dwugłowy uda, półbłoniasty i półścięgnisty

Część praktyczna 4:- palpacja- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- mięśnie i powięzi uda: obszerny boczny, obszerny przyśrodkowy, prosty uda, krawiecki i napinacz powięzi szerokiej, smukły, grzebieniowy, przywodziciel długi, przywodziciel wielki

Dzień 2

Część praktyczna 5:- palpacja- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- mięśnie i powięzi obręczy miednicznej: pośladkowy średni i mały, pośladkowy wielki, pasmo biodrowo piszczelowe, gruszkowaty, bliźniaczy górny i dolny, zasłonowy wewnętrzny i zewnętrzny, czworoboczny uda, lędźwiowy większy i mniejszy, biodrowy

Część praktyczna 6:- palpacja- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- mięśnie i powięzi brzucha: przepona, prosty brzucha, skośny zewnętrzny i wewnętrzny, poprzeczny

Część praktyczna 7:- palpacja- elementy diagnostyki funkcjonalnej
- mięśnie i powięzi: powięź piersiowo-lędźwiowa, najszerszy grzbietu, najdłuższy, biodrowo-żebrowy, czworoboczny lędźwi, zębaty tylny dolny