KURSY REHABILITACJI I FIZJOTERAPII

Kurs anatomii prosektoryjnej, diagnostyki obrazowej i palpacji umożliwi Państwu pogłębienie wiedzy anatomicznej (na preparatach prosektoryjnych) oraz poszerzenie swoich kwalifikacji z zakresu diagnostyki obrazowej i “sztuki” palpacji. Wiedza praktyczna zdobyta na kursie może „uczulić” Państwa palpację, jak również ułatwi ocenę badań TK, MR, RTG u pacjentów ze złożoną topografią struktur anatomicznych. Szczególną uwagę zwrócimy na powiązania mięśniowo-powięziowe, przebieg nerwów, naczyń i wzajemne korelacje omawianych struktur.

Kursanci będą mieli dostęp do kilku zwłok całościowych oraz do kilkunastu preparatów odcinkowych, aby w jak najlepszy sposób zaobserwować omawiane struktury anatomiczne. Kurs będzie odbywał się na preparatach utrwalonych w formalinie, co umożliwi organizatorom wcześniejsze przygotowanie preparatów do danego tematu. Po części prosektoryjnej zostanie przedstawiona diagnostyka obrazowa “oczami” lekarz specjalizującego się w danej dziedzinie. Ta część kursu będzie miała charakter wykładu z przedstawieniem anatomii i specyfiką pacjenta ze schorzeniami danego regionu w obrazie TK, MR i RTG. Trzecią część kursu będą budować zajęcia praktyczne u USG i anatomii palpacyjnej. Duża ilość aparatów USG umożliwia merytoryczne i profesjonalne przeprowadzenie tej części szkolenia.

Osteopatia to przede wszystkim całościowa koncepcja leczenia.W obszarze diagnostyki korzysta z ogólnie stosowanych testów medycznych (lekarskich i fizjoterapeutycznych). Ponadto wykorzystuje specjalistyczne formy testowania mających na celu ocenę ruchomości tkankowej, przepływu płynów uwzględniając stan funkcjonalny. W obszarze terapii czynnikiem wyróżniającym osteopatię jest twierdzenie, że organizm ludzki stanowi całość, w którym wszystkie procesy jakie zachodzą są wzajemnie powiązane, zarówno na płaszczyźnie strukturalnej jak i psycho-mentalnej. Podstawą holistycznej koncepcji jest założenie, że ciało ludzkie posiada tendencje do samoleczenia. Podczas kursów osteopatycznych kierowanych do fizjoterapeutów, rehabilitantów oraz studentów ostatnich lat w/w kierunków uczestnik zapozna się i nauczy pracować z wykorzystaniem osteopatycznych technik.

Bardzo obszerna dziedzina wiedzy z zakresu fizjologii, patofizjologii oraz anatomii zawartości jamy brzusznej, klatki piersiowej, miednicy oraz otaczających i mocujących je w przestrzeni grup tkanek.  Na tej podstawie zostały opracowane specyficzne techniki oddziaływania. Za pomocą których jesteśmy w stanie uzyskać pożądane zmiany w zakresie pracy organów wewnętrznych pacjenta oraz jego układzie autonomicznym. Praca z wykorzystaniem terapii trzewnej polega na przeprowadzeniu badania na które składa się wiele elementów lekarskiej interny oraz specyficznego testowania osteopatycznego. W przypadku wykrycia nieprawidłowości kolejnym etapem jest znalezienie powiązań terapeutycznych np. mechanicznych, strukturalnych czy neurologicznych z objawami pacjenta. Po wykonaniu powyższych czynności przechodzimy do dobrania odpowiedniej techniki która w większości jest delikatną pracą z tkankami pacjenta. Ta część wiedzy i umiejętności którą określamy osteopatia wisceralna jest dedykowana dla fizjoterapeutów, rehabilitantów i lekarzy oraz studentów (ostatnich lat w/w studiów)  znajduje zastosowanie w leczeniu nieprawidłowości polegających na zaburzeniach czynnościowych narządów trzewnych, oraz zaburzeń wynikających z sił, które oddziałują na określony narząd. Ponadto dzięki wiedzy zdobytej na kursie osteopatii trzewnej będziesz w stanie zdiagnozować nieprawidłowości oraz usunąć implikacje za tym idące określane jako ból rzutowany,który odczuwalny jest w innym miejscu bądź też w celu poprawy funkcjonowania organu

Terapia czaszkowo-krzyżowa to wywodzący się z osteopatii, nieinwazyjny model pracy z pacjentem, który polega na wyczuwaniu napięć i nieprawidłowości za pomocą delikatnej palpacji. System czaszkowy pełni bardzo ważne funkcje, do których należy produkcja, cyrkulacja i absorpcja płynu mózgowo-rdzeniowego. Anatomicznie jest on półzamknięty w mocnej membranie (opona twarda), która otacza zarówno mózg jak i rdzeń kręgowy. Wpływa on bezpośrednio na układ nerwowy,żylny, limfatyczny, mięśniowo-szkieletowy, oddechowy oraz wydzielania wewnętrznego co oznacza, że nieprawidłowości w funkcjonowaniu w/w struktur mogą mieć wpływ na system czaszkowo-krzyżowy i odwrotnie. Ruch czaszkowo-krzyżowy możemy określić jako ruch dwufazowy, w którym występuje  faza „opróżniania“ ( przypływ) oraz faza „napełniania“(odpływ), pomiędzy którymi pojawia się moment pauzy ( relaksacja). W terapii wykorzystujemy następujące fizjologiczne rytmy ciała: rytm serca, rytm oddechowy i rytm kranialny.

Tym co czyni ruch kranio-sakralny wyczuwalnym jest system powięziowy naszego organizmu. Układ powięzi anatomicznie zbudowany jest z tkanki łącznej co sprawia, że terapia czaszkowo-krzyżowa mobilizuje do pracy wszelkie organy, w których ta tkanka występuje.

Terapia czaszkowo-krzyżowa doskonale się sprawdza u niemowląt i dzieci. Podczas porodu ciało dziecka narażone jest na silne kompresje, które mogą powodować nieprawidłowości w funkcjonowaniu narządów i układów. Metoda kranio-sakralna pomaga niwelować blokady i przywraca właściwą pulsację.

Kursy kierowane są do fizjoterapeutów, rehabilitantów oraz studentów ostatnich lat w/w kierunków.

.