Powięź i jej potencjał terapeutyczny

„ Piszę o uniwersalności powięzi, aby wywrzeć wrażenie na czytelniku ideą, że ta ciągła substancja musi być wolna we wszelkich jej obszarach, tak aby mogła otrzymywać i uwalniać wszelkie płyny oraz pozbywać się nieczystości (…) Wiedza na temat uniwersalnego zakresu powięzi jest niezbędna i jest jedną z największych pomocy, jaką może dysponować osoba poszukująca przyczyn danej dolegliwości.”  A.T. Still „ Philosophy and mechanical principles of osteopathy”.

Funkcje powięzi

Powięź odgrywa w ludzkim organizmie bardzo ważne funkcje, bowiem pełni aktywną rolę przy czynnościach ruchowych, metabolicznych, wymiany płynu oraz czuciowych. Dodatkowo stanowi tensegracyjną siatką napięciową, odpowiedzialną za przenoszenie sił w obrębie całego systemu. Układy tensegracyjne cechują się niezwykłymi możliwości przenoszenia sił, które oddziałowują na jeden element w pozostałych miejscach w obrębie określonego układu napięciowego. Co ważne powieź jest niezwykle bogatą czuciowo tkanką, która wykazuje największe w całym ciele zagęszczenie receptorów. Odznacza się plastycznością czyli zdolność do deformacji i adaptacji względem zmieniających się warunków zewnętrznych. Oczywiście taki stan odpowiada za negatywne wzorce (odkształcenia-a w konsekwencji dysfunkcje) niemniej jednak to właśnie ta cecha powięzi umożliwia terapeutom wpływania na jej stan.

Funkcje powięzi możemy w skrócie przedstawić jako 4P z j. Angielskiego

1. Packaging- opakowanie

Powięź stanowi swojego rodzaju opakowanie dla elementów ludzkiego ciała. Otacza, formuje oraz zapewnia odpowiednie ułożenie części ciała względem siebie.

2. Protection- ochrona

Bardzo ważna funkcja dla wszelkich organów i narządów wewnętrznych.

3. Passageway- przejście

Powięź bierze udział w wytaczaniu dróg i kanałów dla nerwów, naczyń limfatycznych, żył i tętnic.

4. Posture- postawa ciała

Trochę anatomii

Najprościej tkanki powięziowe można określić mianem włóknistych tkanek kolagenowych, które stanowią część układu przenoszącego napięcia w ludzkim organizmie. Włókna te są mechanicznie powiązane za pomocą nieupostaciowionej macierzy udowodnionych proteoglikanów.

Dzięki wiązaniom kowalencyjnym włókna kolagenowe są mechanicznie podtrzymywane. Nie bez powodu więc system powięziowy określamy mianem sieci. Przebiega ona przez całe nasze ciało począwszy od wewnętrznych części czaszki do powięzi znajdującej się w podeszwowej części stopy. W skład tej sieciowej struktury wchodzą:

• powięzi właściwe: przegrody międzymięśniowe, rozcięgna, torebki stawowe, troczki, torebki narządów wewnętrznych,
• zagęszczenia sieci powięziowej: ścięgna, więzadła.

Powyższą sieć budują także tkanki łączne kolagenowe (powięź powierzchowna, wewnątrzmięśniowa warstwa śródmięsna). Mówiąc  o powięzi nie należy pomijać także pozostałych elementów składowych, do których należy: opona twarda, okostna, onerwie, krążki międzykręgowe, tkanka łączna tworząca krezkę brzuszną i oskrzela.

Potencjał terapeutyczny powięzi:

Praca na powięziach w ludzkim organizmie daje terapeutom bardzo szerokie możliwości terapeutyczne. Szeroko pojęte techniki osteopatyczne są bardzo skutecznym narzędziem w walce z różnymi dolegliwościami bólowymi, a także w celu zwiększenia ruchomości stawowej czy też wpływaniu na poprawę funkcjonowania całego organizmu. Efekty te osiąga się za pomocą np. poprawy gry stawowej oraz likwidację dysfunkcji na poziomie mięśniowo-powięziowym i trzewnym. Ponadto oddziaływuje się  na poprawę  wydolności układu tętniczego, żylnego, limfatycznego oraz oddechowego.

W powszechnie wykorzystywanej technice energii mięśniowej (MET) wykorzystywane jest napięcie mięśniowo-powięziowe. Do stosowanych technik należą: hamowanie zwrotne, relaksacja poizometryczna, bierne i czynne rozciąganie po napięciach izometrycznych, ekscentryczne izotoniczne rozciąganie.

Terapia manualna

Pozostając w tematyce technik manualnych terapeuta może także zastosować technikę pozycyjnego rozluźniania (napięcia i przeciwnapięcia), oraz podobną do powyższej technikę ułatwionego pozycyjnego rozluźniania.

W leczeniu nieprawidłowości na poziomie tkanek miękkich bardzo dobrze sprawdza się również technika rozluźniania mięśniowo-powięziowego nazywa również manipulacjami tkanek miękkich. Należy w niej osiągnąć tzw. barierę tkankową co terapeuta osiąga poprzez naciąganie tkanki na właściwym poziomie powięzi powierzchownej, głębokiej lub też innych struktur łącznotkankowych. Zabieg polega na wprowadzeniu tkanki w stan napięcia i osiąganiu jej samoistnego rozluźnienia. Ilość zabiegów podyktowana jest uzyskaniem zrównoważenia napięć.

Kolejny przykład technik stosowanych w związku z pracą na powięziach są manipulacje stawowe (high velocity low amplitude- HVLA), która wpływa na więzadła oraz zewnątrz- i wewnątrzstawową powięź w obszarze stawu.

Nie należy również zapominać o bardzo skutecznych technikach trzewnych i czaszkowych. Tematyka związana z tymi technikami będzie przedmiotem odrębnego wpisu.

Chcesz poznać techniki powięziowe? Zapraszamy na praktyczny kurs techniki powięziowe z wykorzystaniem modelu FDM

Podczas trwania kursu będziemy analizować zachowania i wzorce pacjenta z różnymi problemami i w różnych fazach bólu. Ważnym elementem kursu będzie również reagowanie i komunikowanie się z pacjentem w taki sposób. Celem tego jest  dotarcie i rozwiązanie jego problem w jak najlepszy i najszybszy sposób.

Główny cel szkolenia to wykorzystywanie techniki powięziowych w sposób bezpośredni z wykorzystaniem modelu FDM w zależności od potrzeb. Podczas pierwszego modułu uczestnik nauczy się zastosowania bezpośrednich technik powięziowych dla odcinka szyjnego, barku, ramienia,  łokcia, przedramienia oraz dłoni.  Omówimy dystorsje: TB (Triggerbandy), HTB (Przepuklina punktów spustowych), CD (Dystorsje kontinuum), FD (Folding), CyD (Dystorsje cylindryczne),TC.

.,…